Misie do nas przyjechały

Dzisiaj moje laleczki dostały wspaniałe prezenty. Od wyjątkowo utalentowanej rękodzielniczki przyjechały cudowne misie. Od dzisiaj laleczka może dostać swojego własnego misiaczka. Dzisiaj sesja z jednym z misiów - czyż nie jest uroczy?
Twórczynię tych misiaczków znajdziecie tu:  https://www.facebook.com/pages/Roszpunka/330905856930669?fref=ts

Powrót do tildy

Jakiś czas temu obiecałam mojej bardzo dobrej znajomej tildowego misia i króliczka. Jakoś, w zamieszaniu z lalkami, ciągle odkładałam uszycie zabaweczek na bok, powody były różne: brak wypychacza, brak czasu, brak chęci... w końcu powstały. Dzisiaj już pojechały w świat, oto one:

Hu, hu ha! Zima zła... ale nie dla Piotrusia

Piotruś to mały elegant, najpierw długo myślałam jaki ma być, potem... cóż sam jakoś się "stworzył". Chłopaczek ma zielone oczy i brązowe włosy, dostał elegancki frak, do tego buty i koniecznie muszka. Oczywiście musiał pojawić się także wygodny strój właśnie na radosne zabawy. Piotruś pierwszy raz widział śnieg, najpierw podszedł do niego jak do jeża a potem była bitwa na śnieżki i orzeł na śniegu :). Dla Was wszystkich duuuużyyy buziak od Piotrusia :).

Wieszaczki samoróbki :)

Dużo czasu poświęciłam na szukanie na internecie wieszaczków na ubranka dla moich lalek, straciłam wreszcie cierpliwość. Zrobiłam sama - może nie są idealne ale za to właśnie takie jak chciałam i mają wymiary idealne na ubranka moich lal. Wbrew pozorom  są naprawdę mocne. Teraz wszystkie ubranka będą mogły elegancko wisieć, potrzebuję jeszcze wieszak albo super szafę :). Podobają Wam się?

Nowy strój dla wyjątkowej dziewczynki :)

Obiecałam Sarze, że zestaw żółty z fuksją będzie dla niej, oczywiście wymusiła na mnie zrobienie spódniczki i nie odstępowała ani na krok, dopóki jej nie wyszydełkowałam. Nigdy nie widziałam aby ktoś tak szybko się ubierał :)... a potem taka elegancka, z torebeczką przewieszoną przez ramię, wyszła na podwórze prosto w .. śnieg.
- Och! Jak zimno! Moje policzki!
- Mówiłam Ci, że jest zimno i trzeba się cieplutko ubrać...
- Ale musisz przyznać Aniu, że w tych kolorach jest mi wyjątkowo do twarzy, ciekawe czy spodobam się mojej nowej mamusi...
Cała Sara, chyba nie jest jednak aż tak pewną siebie dziewczynką.

Sara, mała Sara...

Dzisiaj przedstawiam Wam Sarę. Sara jest niesamowita!!! Ma piękne kręcone loki i grzyweczkę zdobiącą jej zawadiacką buźkę. Sara mierzy 43 cm, jest drobniutka, niebieskooka i bardzo ale to bardzo energiczna.  Zdradziła mi w sekrecie, że nie może się już doczekać swojej nowej małej mamusi, do której już bardzo tęskni.
Z Sarą jest troszkę problemów, wszędzie jest jej pełno, prawdziwe żywe złoto, trzeba mieć więc na nią ciągle baczenie. Uwielbia się bawić i nawet śnieg i mróz nie jest jej straszny. Nowa mamusia będzie więc miała z nią dużo roboty.  Dostała sliczną sukieneczkę zrobioną na drutach i buciki wykonane na szydełku. Już zarekwirowała mój "sanatoryjny" komplecik, też żółto - fuksjowy, muszę jednak wykonać do niego spódniczkę, więc macham szydełkiem, macham - bo Sara już stoi mi nad głową i mruczy niezadowolona, że coś wolno to idzie. Berecik szczególnie jej się podoba i muszę przyznać, że jest jej w nim do twarzy. Jutro Sara zaprezentuje się Wam w nowej kreacji :) ale dzisiaj wygląda jak prawdziwa śniezynka :)

Komplet czerwony, historia niezwykłej czapeczki i bransoletka małej pomocniczki

Po kompleciku wydzierganym pracowicie pomiędzy zabiegami nadszedł czas... dziergania dalszego. Spotkałam tutaj niezwykłą Panią Elżbietę, która miała na spacerkach na głowie wspaniałą czapeczkę, wyglądała jak uroczy krasnalek :), cała zresztą urocza jest... Poszłam więc do sklepiku o którym już wcześniej pisałam i wygrzebałam jeszcze włóczkę w kolorze czerwonym. Zrobiłam więc uroczą czapeczkę z nausznikami, ozdobioną różowymi guziczkami (takie tylko zostały z chińskiego zestawu), do tego czerwony swetereczek i butki. Zuzia, moja córcia, zrobiła do kompletu bransoletkę z kolorowych mulinek. Zdjęcia mamy tylko dwa, ponieważ robiłyśmy je na holu z racji dobrego oświetlenia i nie wszyscy byli zachwyceni zamieszaniem jakie robiłyśmy z moją córką - my miałyśmy zabawę, inni niekoniecznie :). Oto nasze dzieło:

Udało mi się zrobić dokładniejsze zdjęcie bucików :)

Sanatoryjny czas sweterków...

W sanatorium fajnie jest... Jesteśmy z całą rodziną w sanatorium, łączymy przyjemne z pożytecznym. Mój biedny kręgosłup poddawany jest licznym zabiegom, które mają postawić mnie i jego na nogi :). Obiecałam i sobie i całej rodzinie, że czas sanatoryjny jest tylko dla nas, żadnych lalek. Nie wytrzymałam za długo, po dwóch dniach biegałam po całym Połczynie w poszukiwaniu pasmanterii, której oczywiście nie mogłam znaleźć. Odkryłam jednak mały sklepik ze wszystkim. Zakupiłam tam wełenki w kolorze fuksji i żółci, druciki a w markecie chińskim o dziwo pudło z guzikami i zestaw igieł a w nich moja największa radość CERÓWKA!!! Hura!!!
Powstał najpierw sweterek, potem beret, buciki, torebeczka. O.żyłam :). Wspólnie z córcią zrobiłyśmy sesję zdjęciową ubranek na holu sanatorium, przy okazji sesji zamówienie na trzy lalki :). Czyż sanatorium nie jest cudne?

Czarnowłose dziewczęta mają charakterek :)

Klarcia czarnowłosa i zielonooka panienka. Mocno kapryśna jeżeli chodzi o stroje. Ciężko było dogodzić. Miały być rajstopki i spodnie pumpy, do tego futrzasta kamizelka, torebka i to koniecznie duża, bo Klara ma dużo bardzo ważnych rzeczy, oczywiście musiała być także sukienka. Buziki kupiłam jej w H&M :). Fryzurki też różne, raz zabawne koczki, raz warkoczyki... i taka to Klara, mały szałaput.

Będzie mała przerwa w szyciu lalek. Dzisiaj jadę do sanatorium - będę leczyła bolące plecy - ot za dużo się siedziało przy maszynie w nieodpowiedniej pozycji. Myślę, że wiele z Was wie o czym mówię :). Jednak już dwie kolejne lale są trakcie powstawania będzie to chłopczyk i dziewczynka :).

Królewna Zofia

Zosia to lalka waldorfska wielkości ok 45 cm, Zozsia jak wszystkie lalki wypchana jest owczym runem, ciałko ma uszyte z cielistego trykotu.
Zosia ma naturalne kręcone loki, to prawdziwa piekność o niebieskich niewinnych oczętach. Zosia zaakceptowała zieloną sukieneczkę, białe buciki ale... no tak zawsze musi być jakieś ale. Zosia badzo chciała opaski z kwatkami, to jej mała słabość. Lubi wyobrażać sobie, że jest damą jak ze starego obrazu, taka mała romantyczka. Kto zostanie jej mamusią zyska bardzo grzeczną córeczkę :)

Słodka Marta :)

Marta to laleczka wielkości ok 43 cm. Marta ma pełną szafę ubranek, po prostu nie mogłam się oprzeć i szyłam, dziergałam tak aby Martę w pełni zadowolić. Marta to mały słodziak, jest delikatna i eteryczna, bardzo subtelna i grzeczna, uwielbia się stroić. Największą przyjemność miałyśmy obie kiedy powstawała wrzosowa sukienusia, co to było za wymyślanie, Marta chciała więcej falbanek a ja cóż.... dziergałam :). Potem powstał zestaw na podwórko, jest chłodno więc Marta nie może marznąć i jeszcze kolejne ciepłe żółciutkie buciki i kolejna sukienka... uffff... napracowałyśmy się obie nie lada :). Opłaciło się - uśmiech Marty wynagrodził wszystko :)

Maja

Maja to lalka waldorfska ok 45 cm, jak wszystkie lalki wypchana jest owczym runem a ciałko zrobione ma ze specjalnego trykotu w cielistym kolorku. To wyjątkowa dama, która została uszyta dla dziewczynki mieszkającej w mojej rodzinnej miejscowości!!! Jaki świat jest jednak mały... Maja ma brązowe włoski i fryzurkę na "dłuższego boba", włoski nie są za długie ale można wyczarowywać różne fryzurki. Wszystkie ubranka zostały uszyte albo wykonane na szydełku i drutach. Powstanie takiej lali jest bardzo pracochłonnym procesem, najpierw trzeba wymyślić jak lala ma wyglądać, potem uszyć, wypchać, wyhaftować oczy i buzię, wyszyć włosy, zaprojektować i wykonać ubranka. Jeżeli lala szyta jest na zamówienie uważnie słucham życzeń przyszłej mamusi :).
Fioletowe butki dla Mai zostały zakupione w H&M - lubię tam czasami zapolować na obuwie dla moich lal.

Moje niemowlaczki

Milunia i Hania są mi wyjątkowo ukochane :). Czasami podchodzę i biorę je na ręce jak prawdziwe dzieci. W ich powstanie włożyłam całe moje serce. Obie lale to maluszki niemowlaczki, lalki można przebierać, układać do snu, przytulać. Są tak uszyte, że układają się jak prawdziwe malutkie niemowlaczki. Dla mnie obie wyjątkowe i obie czekają na swoje nowe mamusie. Milunia ma żółciutkie włoski, ciepły skafanderek na zimę, różowy rampersik z różowymi butkami, Hanusia dostanie różowy krótki rampersik ze skarpetkami, białą sukienkę z bucikami i zabawne śpioszki.