Jak przyjemnie... Znalazłam przepis na piernikową kawę. Zaparzyłam. Zapaliłam pachnącą świeczkę, włączyłam muzykę i położyłam się pod kocyk. Relaks. Nie minęły dwie minuty i poczułam lekki niepokój, po kolejnych dwóch byłam już naprawdę niespokojna a po kolejnej minucie wystartowałam spod kocyka, zapaliłam światło, dorwałam wianek, pistolet na klej, moje szyszki, ludziki i ufff... nareszcie spokój w sercu :) Ot, wariacje szalonej rękodzielniczki... nic gorszego dla mnie niż bezczynne leżenie - to nie jest relaks. Też tak macie?
Aneczko, wianki jak malowane! Istne cudeńka;) Jasne, że też tak mam. Jak przyjdzie mi do głowy jakiś pomysł, to potrafię wstać o 2.00 w nocy i realizować pomysły;)Cudeńka stworzyłaś;) Pozdrawiam Cię cieplutko;) Buziaczki;)
OdpowiedzUsuńDziękuję :)
UsuńPrzepiękne i oryginalne wianeczki! Ten ostatni jest rewelacyjny:)
OdpowiedzUsuń:)
UsuńDokładnie mam tak samo:):):) Cudne wianuszki:) Zdolne masz łapki:)
OdpowiedzUsuńStaram się :)
UsuńPiękne wianuszki, bardzo pomysłowe :)
OdpowiedzUsuńDziękuję :)
UsuńTen komentarz został usunięty przez autora.
OdpowiedzUsuńPrześliczne wianki, co jeden to ładniejszyładniejszy.Serdecznie pozdrawiam.
OdpowiedzUsuńciekawy pomysł i super wykonanie :)
OdpowiedzUsuńhttp://kaarollkaa.blogspot.com
Piękne wianki, zapachniało mi cynamonem ☺
OdpowiedzUsuńOj, pachnie i cynamonem i pomarańczami i kawą... cudnie pachnie :)
UsuńWitaj :) Dziekuje za odwiedziny . Cudny blog <3 Rowniez bede zagladac z prawdziwa przyjemnoscia :) Pozdrawiam serdecznie :)
OdpowiedzUsuńBuźka :)
UsuńHe he he :) też tam mamy :P
OdpowiedzUsuńnajgorzej jak ręce nie mają zajęcia :P
Wianki są piękne :) Podziwiam i zazdroszczę .... ach jo.... mieć taki :)
Ręcę zawsze muszą mieć zajęcie :)
UsuńŚliczne wianki :)
OdpowiedzUsuńDziękuję Bożenko :)
UsuńCuuudne Wianuszki Aniu :)) Najbardziej ostatni mi sie podoba Cuuuudo !!!! :)))) Pozdrawiam Cie cieplutko Aniu :))) Buuziaki :))
OdpowiedzUsuńAguś kochana, Ty zawsze masz dobre słowo dla mnie. Bardzo Ci dziękuję, że jesteś tu :)
UsuńPiękne wianki! Są tak cudowne, że brak mi słów ;)
OdpowiedzUsuńAż się zaczerwieniłam :)
UsuńPrzepiękne! Zdolne masz ręce, oj zdolne :)
OdpowiedzUsuńDziękuję Iwonko :)
UsuńAniu :)
OdpowiedzUsuńbardzo się cieszę , że odwiedziłaś mój blog, ze zostawiłaś komentarz... nie dla podniesienia moich statystyk... tylko dlatego, że poznałam/spotkałam tak niezwykła Osobę :) bardzo zdolną, ciepłą z dużym poczuciem humoru :)
dziękuję :)
pozdrawiam serdecznie
Ania
i teraz zamiast wstawiać rzeczy do sklepu oglądam lale ;) :) :)
UsuńDziękuję :) To dla mnie najpiękniejsze słowa :) Dziękuję Aniu :)
UsuńPrzepiękne wianki :)
OdpowiedzUsuńuwielbiam świąteczne wianki, Twoje są bardzo ładne:)
OdpowiedzUsuńDziękuję :)
UsuńWspaniałe te Twoje wianki!!!
OdpowiedzUsuńa na pytanie odpowiem - i tak i nie:) Raz mnie nosi (ale i tak muszę zaczekać do wieczora aż Maluchy zasną) a raz wolę usiąść i spokojnie odpocząć choćby piętnaście minut z kubkiem kawy:))
Z kawką wytrzymam tyle... ile kawki w kubku :)
UsuńKontuzja barku trochę przyzwyczaiła mnie do leniuchowania, ale chyba juz zdrowieję bo odpoczywanie często męczy. Piękny zrobiłaświanuszek.
OdpowiedzUsuńCudowne wianki, co jeden to ładniejszy :DDD. Pooglądałam Twoje lale są fantastyczne, aż mi się żal zrobiło, że moja córka to już dorosła panna :((. Serdecznie dziękuję za miłe słowa pod moimi pracami i za odwiedziny :DDD. Oj będę tu zaglądać, bo strasznie mi się u Ciebie podoba :DDD.
OdpowiedzUsuńJa także dziękuję za odwiedziny :) I zapraszam... :)
UsuńAle cudo!!! Piękne te wianki!
OdpowiedzUsuńTo, że wianki są THE BEST, to widać - nic dodać, nic ująć - po prostu dzieło skończone, wypieszczone w każdym detalu.
OdpowiedzUsuńAle zdjęcia! Mistrzostwo fotografii! Można drukować i wysyłać, jako kartki świąteczne. Aż sama siebie zaskoczę, ale napiszę - zazdroszczę!
Dziękuję :) Twoje słowa mile łechcą :)
UsuńRzeczywiście wianki są cudnej urody!
OdpowiedzUsuńAch, chciałoby się taki mieć ... śliczności :):)
dziękuję :)
UsuńPrzepiękne wianki! Bardzo mi się podobają:)
OdpowiedzUsuńCudeńka. Masz do tego rękę i widać, że wkładasz w swoją pasję serce. Podoba mi się w szczególności ten ostatni wianek. Piękny!
OdpowiedzUsuńWidzę, że ostatni wianek przypadł niemalże wszystkim do serca :)
UsuńDawno mnie u Ciebie nie było, wchodzę, patrzę i nie wierzę;-) Świetne wianuszki Aniu. Klimatycznie i bardzo świątecznie, ale bez zadęcia i przeładowania. Chyba też powinnam pomyśleć o świątecznym wianku. A pod kocyk zawsze zabieram, oprócz kawusi oczywiście, szydełko albo czółenko, bo żeby głowa odpoczęła ręce muszą być zajęte:)
OdpowiedzUsuńTak, pod kocyk zawsze musi być coś co zajmie ręce :)
UsuńSliczne sa!!!
OdpowiedzUsuńdziękuję :)
UsuńPiękne i słodkie, zapachniało świątecznie :)
OdpowiedzUsuń:)
UsuńWyglądają pięknie :)
OdpowiedzUsuńPozdrawiam i zapraszam https://magia-zdobienia.blogspot.com/ ;)
Dziękuję i już pędzę w odwiedziny :)
UsuńO! I takie tam leżenie pod kocykiem :) Rączki muszą się ruszać i głowa pracować - takie ADHD.
OdpowiedzUsuńWianki cudne.
Rączki muszą a jakże :)
UsuńSkąd ja znam to uczucie, leżenie pod kocykiem to dla mnie męczarnia !!
OdpowiedzUsuńŚliczne wianuszki, najbliższy memu sercu 1 :):)
Pozdrawiam serdecznie :)
Oj i dla mnie i dla mnie... nie nadaję się pod kocyk :)
UsuńPrzepiękne są ;)
OdpowiedzUsuń:)
UsuńUrocze te wianki
OdpowiedzUsuńDziękuję
Usuń