Kiedy już dotarłam na miejsce dopadło mnie okropne przeziębienie. Niechętnie rozpakowywałam swoje bagaże zwalczając pokusę schowania się pod kołdrę. I nagle... szast! Prast! Coś wystrzeliło z kosmetyczki. Smyrgnęło! Cóż to? Mam aż taką gorączkę? Nie... nic i nikt mnie nie nabierze... zaglądam pod łóżko i cóż widzę? Zbitą w gromadkę moją ferajnę w czerwonych czapkach. Stoją, miętolą te swoje brody, przestępują z nogi na nogę, sapią, drapią się po głowach i oczywiście nikt nie patrzy mi w oczy.
- Co to ma znaczyć! Co Wy tu robicie małe potwory?
- Nie mogliśmy puścić Cię samej... - Trzęsibródka pierwszy zabiera głos. I nagle podniósł się raban, mówią wszyscy naraz ale ja już nie słyszę, świat gdzieś ucieka, ciemno... słabo...
Kiedy otwieram oczy wszystkie gębusie pochylają się nade mną, brody mnie łaskoczą po nosie, policzkach, uszach. Lepszej opieki nie mogłam sobie wyobrazić :) A co wyprawiali opowiem Wam następnym razem. Teraz przedstawiam Wam rodowitą Chorwatkę - Mateję. Imię ma po pewnej poznanej niezwykłej chorwackiej dziewczynie. Matejo gdziekolwiek teraz jesteś ślemy Ci całusy :)
Urocza dziewczynka, a ta buja czupryna - świetna :) Błękitnooka piękność, zapewne wszystkie krasnoludki ustawiają się do niej w kolejce i zapraszają a to do piaskownicy, a to na huśtawkę :)
OdpowiedzUsuńlinda !!!
OdpowiedzUsuńlinda boneca !!!
:0)
przepięknie wygląda i jakaś taka lekko zamyślona- pozdrawiam serdecznie
OdpowiedzUsuńPiekna :))) Mam nadzieje ,ze urlop sie Wam udal :)) Pozdrawiam Cie Serdecznie Aniu :)
OdpowiedzUsuńśliczna...fajnie ubierasz wszystkie laleczki
OdpowiedzUsuńpozdrowionka zostawiam