Bajki ciąg dalszy

Ania przystaje na progu oczarowana.
- O jejku! - Tylko tyle jest w stanie powiedzieć. W krasnoludkowym domku jest jak... no jak w bajce!
Na drewnianej podłodze leży puchaty dywan w kolorze wiosennej trawy. Na ścianach namalowana jest prawdziwa kwiatowa łąka, dziewczynka wyraźnie czuje zapach kwiatów a na twarzy dotyk cieplutkiego wietrzyku. Pod ścianami stoją bujane fotele, Ania naliczyła ich dwanaście. Jest też kominek, ogromny, zajmujący prawie całą jedną ścianę, widać w nim jakieś półki, może to piec do pieczenia chleba.... Na środku stoi stół i dwanaście krzeseł, które przypominają prawdziwe trony. Nie jest to jednak taki stół jak u Ani w domu. Nogi stołu wyrastają z podłogi, widać, że to żywe drzewo ułożyło się w kształt stołu a przy rogach, cóż to?  Prawdziwe zielone listki! Trzęsibródka nie daje jednak dziewczynce uważnie się porozglądać. Prowadzi ją za rękę w głąb domku. Wchodzą do kuchni a Ania aż sapie z przejęcia. Przy wielkim, rozgrzanym piecu żwawo uwija się kuchareczka. Oczy Ani są coraz większe bo to nikt inny jak tylko polna mysz ubrana w fartuszek i czepiec kucharski. Stoi sobie owa mysz przy piecu i głośno przesuwa garnkami odwrócona do dziewczynki plecami. Ogonek, jak zapaskę, przewiesiła sobie przez ramię.
- Co ja mam się z Wami! Ileż można jeść. Dzisiaj poszły już dwa tuziny jaj, beczka miodu, połać szynki, cały sernik z poziomkami i różany torcik co go upiekłam na jutrzejsze moje spotkanie z przyjaciółkami! Zjecie wszystko do ostatniej okruszki! Nic nie można zostawić na widoku! A to kto? - Myszka odwraca się energicznie do dziewczynki i mierzy do niej wielką drewnianą chochlą.
- Kim jesteś dziecko? Co tu robisz? Na pewno jesteś głodna. Wolisz kakao, budyń czy może placek ze śliwkami? Placek jeszcze mam, te urwipołcie nie wypatrzyły go w dochówce. Skaranie z nimi...
Myszka znowu odwraca się w stronę garnków i głośno zaczyna przesuwać je po piecu.
Trzęsibródka wyraźnie stara się nie wybuchnąć głośnym śmiechem. Kładzie palec na ustach i pokazuje Ani aby była cichutko. Na paluszkach wychodzą z kuchni do kolejnego pomieszczenia a tam oczom dziewczynki ukazuje się prawdziwy raj. Cały pokój wyłożony jest poduszkami różnego kształtu i koloru. Są poduszki duże i małe, poduszki słoneczka, chmurki, pieski, kwiatki, poduszki różowe, czerwone, niebieskie i granatowe, poduszki kotwice, autka, klocki, poduszki świecące i brokatowe a wszystkie mięciutkie, puchate, cudowne.
- Jak tu pięknie! - Krzyczy Ania i wskakuje w sam środek poduszkowego pokoju. Wszystkie krasnoludki skaczą za dziewczynką. Zaczyna się pyszna zabawa. Podskoki, walka na poduszki, a z każdej poduszki sypie się kolorowy puszek. Ania wysuwa język i puszek spada prosto do jej buzi.
- Mniam! Ten puszek smakuje jak cynamonowy cukierek! - Cieszy się dziewczynka.
- Spróbuj puszka w kolorze brązowym, smakuje jak wyborna czekolada. - Radzi Trzesibródka.
Ania i krasnoludki skaczą po poduszkach i łapią do buziek spadający puszek. Krasnalki wyglądają bardzo zabawnie bo kolorowy puszek zaczyna oklejać im całe brody, które robią się tęczowe.
- Jak tu u Was pięknie i pysznie. - Wzdycha dziewczynka i siada wygodnie na poduszce w kolorze błękitnego nieba.
Trzęsibródka nie pozwala jednak na odpoczynek. Łapie dziewczynkę za rękę i wyprowadza ją z poduszkowego pokoju.
- Musisz zobaczyć cały nasz domek. - Uśmiecha się do dziewczynki.