"- Puchatku!
- Co? - rzekł Puchatek.
- A kiedy ja... Puchatku... kiedy ja...
- Co, Krzysiu?
- Kiedy już przestanę nic nie robić...
- Już zupełnie?
- No, w każdym razie nie tak bardzo...
Puchatek czekał na dalszy ciąg, lecz Krzyś zamilkł znowu.
- Co, Krzysiu? Powiedz! - rzekł Puchatek.
- Powiedz, Puchatku, kiedy ja już... rozumiesz... kiedy ja już przestanę nic nie robić, czy będziesz tu czasami przychodził?
- Ja?
- Tak, Puchatku.
- A czy ty też tu będziesz?
- Będę, Puchatku, będę naprawdę, przyrzekam ci.
- To dobrze - rzekł Puchatek.
- Puchatku, przyrzeknij mi, że nigdy o mnie nie zapomnisz. Nawet kiedy będę miał sto lat.
....
I poszli, trzymając się za ręce. I dokądkolwiek pójdą i cokolwiek im się zdarzy po drodze, mały chłopczyk i jego Miś będą zawsze bawić się wesoło ze sobą w tym Zaczarowanym Miejscu na skraju Lasu".
... ja się wzruszyłam...
śliczna lala!!!
OdpowiedzUsuńcudnie wyszedł chłopczyk i do tego jeszcze ten przytulony miś- słodziak
OdpowiedzUsuńsuper duet.
OdpowiedzUsuńZakochałam się w nich...
OdpowiedzUsuńKrzyś jest słodki.
OdpowiedzUsuńMartynka wylądowała pod Londynem,ma wielu przyjaciół.
pozdrawiam
Uroczy piegusek i jego miś :)
OdpowiedzUsuńPiękny post Aniu - śliczna krótka opowieść bo ja do tej pory uwielbiam Puchatka teraz mojej wnuczce czytam a Krzysia tak uroczego stworzyłąś - ja jestem pełna podziwu twego talentu boszyją dziewczyny śliczne tildy ale twe lale są jak żywe - buziaki ślę Marii
OdpowiedzUsuńWspaniały duet,a Krzyś jest przesłodki,Ty to masz talent.Cudeńka wychodzą z twoich rąk.Pozdrawiam.
OdpowiedzUsuńUwielbiałam Puchatka, miałam kilka bajek z jego udziałem na kasetach i oglądałam raz za razem :) Laleczka cudna, świetne ma ubranko :) Miś wygląda uroczo, oby ich przyjaźń była taka jak ta bajowa :)
OdpowiedzUsuńPuchatka Uwielbiam do dzis :))) A chlopczyk Twoj Cudny :))) Pieknie szyjesz :) Pozdrawiam Cie Serdecznie Aniu :)
OdpowiedzUsuń