Pisareczka cz.2

Nie wiedziała, że pisanie dla dzieci może być takie trudne.... naprawdę jest trudne :)
Prezentuje kolejne linijki mojego opowiadania dla dzieci. Piszcie mi co sądzicie, co Waszym zdaniem, powinno zostać zmienione? Jesteście moimi pierwszymi recenzentami :)

 

Poznajcie Anię

 

Tym razem miejsce, które Wam przedstawię będzie troszeczkę inne. Wyobraźcie sobie duże gospodarstwo, pełne świnek, kurek i gęsi. Gospodarstwo to stoi, niczym samotna wyspa, na środku wielkich, rozległych pól. W pewnym oddaleniu widać z jednej strony las a z drugiej strony kominy domów z pobliskiej wioski. W takim to nieco odludnym miejscu mieszka pewna rodzina: mama, tata i córeczka.

Dziewczynka ma sześć lat, jest chudziutka a na głowie dwa cieniutkie warkoczyki. To Ania.

W gospodarstwie jest dużo ciekawych rzeczy dla małej dziewczynki. Ania ma dwa pieski, cztery koty i najpiękniejszego źrebaczka na świecie. Ania jest jednak przeważnie smutna ponieważ marzy o braciszku albo siostrzyczce. Mama już dawno powiedziała Ani, że jej marzenie się nie spełni i dlatego dziewczynka jest troszkę nieszczęśliwa. Tylko troszkę. Mama z tatą kochają przecież swoją mała córeczkę ponad wszystko na świecie. Ania ma też swoją WIELKĄ tajemnicę. Otóż, jakiś czas temu spotkała kogoś. Najpierw myślała, że coś jej się przewidziało, potem pomyślała sobie, że może to jakiś  nowy nieśmiały kotek mignął jej swoim ogonkiem, potem duże oczy dziewczynki zrobiły się okrągłe ze zdziwienia bo naprawdę zobaczyła maluśkiego ludzika! Najprawdziwszego maleńkiego człowieczka w czerwonej czapce i z długą siwą brodą. KRASNOLUDEK. Czy to możliwe - myślała Ania - przecież krasnoludki istnieją tylko na kartach książeczek, w bajkach, w kreskówkach w telewizji. To po prostu jest NIEMOZLIWE! A jednak... Krasnoludki istnieją i zamieszkały właśnie w domu Ani. Swój domek wygodnie umościły sobie w starej mysiej norce, która znajdowała się idealnie za Ani łóżeczkiem. A w tej norce... tak, stało tam dwanaście miniaturowych łóżeczek, był też stół z dwunastoma krzesełkami oraz dwanaście wygodnych foteli z zagłówkami, dwie piękne lampy, półka z książkami, które były taki tyciusie jak czubeczek najmniejszego paluszka Ani. W krasnoludkowym domku stała stara kuchnia na węgiel z prawdziwymi tyciusimi fajerkami, miękki szydełkowy dywanik, szafa na ubrania i buciki, dużo miniaturowych garnuszków i rondli, tyciusie talerzyki i filiżanki, maluśkie łyżeczki i widelczyki, jednym słowem wszystko co każdy szanujący się krasnal potrzebuje w swoim domku.
Tak właśnie się stało, że Ania poznała krasnoludki, to one wybrały dziewczynkę na swoją przyjaciółkę, poznały jej serduszko i wiedziały, że Ania potrzebuje ich wyjątkowo. Wiedziały bowiem, że przy odrobinie ich pomocy Ania będzie kiedyś kimś wyjątkowym i przysporzy wiele radości i uśmiechu niejednemu dziecku. Wielka przygoda dziewczynki i krasnoludków się rozpoczyna.