Ewa

Dawno, dawno temu żyła sobie mała dziewczynka, która była bardzo nieśmiała. Nie miała wielu przyjaciół, ponieważ bardzo trudno jest ich zdobyć kiedy nie ma się śmiałości. Dziewczynka jednak nie cierpiała z tego powodu. Kochała motylki a one kochały ją. Miała jeszcze jeden sekrecik. Przyjaźniła się z krasnoludkami a przecież nie każdy może się z nimi przyjaźnić. Zazwyczaj przecież nie widzimy krasnoludków... a może dzieci je widzą i tylko my dorośli ich nie dostrzegamy?
Wracając do dziewczynki muszę Wam powiedzieć, że wyrosła na całkiem odważną panienkę a potem nieśmiałość przeszła jej całkowicie i teraz całkiem dobrze sobie radzi :).
Kiedyś moja mama powiedziała mi, że z nieśmiałych dzieci wyrastają dobrzy ludzie. Czy miała rację?
I z nieśmiałych i z tych śmiałych wyrastają dobrzy ludzie. Kiedy dziecko ma dom pełen miłości i kochających rodziców czy może być inaczej? Tyle wokół nas jest skrzywdzonych dzieci, w codziennym zabieganiu nie jesteśmy w stanie tego dostrzec, może i są tacy którzy nie chcą widzieć... a obok nas ktoś cierpi. Zawsze z uwagą przyglądam się dzieciom, obserwuję ich zachowania, jestem jak radar. Dlaczego? Nie wiem.. Miałam takie radosne dzieciństwo, kiedy pomyślę sobie, że nie wszystkim może być to dane serce ściska mi się z żalu. Nie bądźmy obojętni.
.... oto Ewa, lalka, która trafi do dziecka po to aby je uszczęśliwić :)