Ida

Równiutko dwa lata temu powstała moje pierwsza lalka waldorfska, która obecnych moich lal wcale nie przypominała. Doświadczenie pokazało, że nawet taki antytalent do szycia jak ja może się nauczyć bardzo dużo jeżeli ma do tego wystarczającą motywację. Pasja, uwierzcie mi, jest tak wielką siła napędową, że jesteśmy w stanie dla niej przełamywać wszystkie swoje słabości i ograniczenia. Tak wiele się nauczyłam przez te dwa lata, poznałam wielu wspaniałych, ciekawych ludzi, nawiązałam prawdziwe przyjaźnie, zdobywałam nagrody za moją twórczość, stałam się silniejsza, cierpliwsza, mniej przejmuję się drobiazgami, mam swój świat, który jest dla mnie lekarstwem na wiele problemów, mam swoje priorytety... Warto szukać tego czegoś w sobie. Ja szukałam, czułam takie ciągłe łaskotanie, potrzebę robienia "czegoś", wszystko za co się brałam okazywało się nie tym "czymś" ale kiedy TO znalazłam.... uwierzcie mi poczułam prawdziwą ulgę. Ufff.... ależ się rozpisałam :). Mogłabym już wykładać przedmiot pn. "Jak znaleźć w sobie pasję" (haaaa, taki żarcik).
Przedstawiam Idę - laleczkę, która powstała równiutko dwa lata po pierwszej, dużżżoooo urodzinowych zdjęć :)
Pozdrawiam Was serdecznie - Lalkowa Mama :)