Karinka

Pięknie jest być Lalkową Mamą ale są takie momenty, że moje serce płacze... Lada dzień Karinka będzie musiała nas opuścić, wybierze się w daleką podróż do swojej nowej mamusi. Bywają takie dni, że po prostu trudno sobie poradzić z tym co nieuchronne i musi się stać. Dzieci dorastają i wyfruwają z domu. Każdy, kto jest rodzicem, musi się z tym liczyć. Są dni, kiedy patrzę na moją córkę Zuzannę, która ma 13 lat, jest samodzielna, dzielna, bardzo przedsiębiorcza, całkowicie inna, niż ja w jej wieku. Zuzia nie jest typem przytulaska, nie siada na kolankach, nie płacze mi w rękaw, jest twarda. Jestem z niej dumna ale czasami moje serce pęka... proces się rozpoczął i już nic tego nie zatrzyma. Moje dziecko śmiało podbija świat. Przytulam więc Karinkę i łza w oku się kręci. Moje lalki to taka moja mała Zuzia, która nie mówi: "Oj mamo, daj już spokój, wiesz, że Cię kocham, no już, już...", tylko przytula mnie z całych sił w małych łapkach :).
Zuzia kocham Cię bardzoooooo!!!!!